Como queríamos, mergulhámos na viagem : mal de mar nas ilhas Ballestas, el soroche ou mal de altitude na Cruz del Condor, mal de altitude ao sobrevoarmos as misteriosas linhas de Nasca, mal na barriga um pouco por todo o lado, e mesmo uma forma de saudade-mal-do-país, por parte de um certo membro da equipa, que reclamou os seus brinquedos.
E no entanto, deixamo-nos encantar pelos nossos primeiros leões marinhos nas ilhas Ballestas, as nossas primeiras vicoñas nas colinas do El Misti, as nossas primeiras mumias Paracas, o nosso primeiro muro Inca, o nosso primeiro porquinho da India grilhado, o nosso primeiro rebanho de lamas e alpacas nas pampas.
A viagem continua. E algo nos diz que ainda não acabámos de ser seduzidos...
Alors, ça y est, on est en plein dedans : mal de mer aux îles Ballestas, mal de montagne à la Cruz del Condor, mal de l'air au dessus de Nasca, mal au ventre un peu tout le temps, et même une forme de mal du pays, pour un certain membre de l’équipe qui a réclamé ses jouets. On a eu tout ça, au cours de ces deux premières semaines au Pérou.
Et pourtant, on tombe sur le charme de nos premières otaries du Pacifique, nos premières vigognes sur les pentes d'El Misti, nos première momies Paracas, notre premier mur Inca, notre premier cochon d'Inde grillé.
Pour des petites natures comme nous, on n'a pas fini de s'émerveiller.